Kiedy w życiu bardzo czegoś braknie, trzeba to wymyślić. W epoce Wielkiego Głodu nie było co włożyć do garnka, żeby wykarmić rosnącą gromadkę dzieci. Wymyślono więc Krainę Pieczonych Gołąbków, gdzie pola grodziło się kiełbasami, a domy budowano z placków. Układano też historie o porzuconych w lesie dzieciach, które po długich, burzliwych perypetiach odnajdywały drogę do domu. W końcu XIX wieku niemiecki teatr muzyczny zatęsknił za naiwnym urokiem ludowej fantazji, więc Humperdinck wymyślił operę Jaś i Małgosia na motywach ulubionej baśni braci Grimm. Dla dzieci – emocjonującą opowieść ze szczęśliwym zakończeniem. Dla dorosłych – alegorię dojrzewania. Dla wszystkich – remedium na lęk przed utratą najbliższych.